فعل ماضی در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی)

فعل ماضی یعنی فعلی که در گذشته انجام شده و به پایان رسیده مثل:

• من رفتم.
• من حرف زدم.
• من بازی کردم.

برای ساخت فعل ماضی در عربی به مصدر نیاز دارید. هر شخص فعل ماضی، یک شناسه دارد. شناسه های فعل ماضی آخر مصدر می آید برعکس فعل مضارع.

مصدر: فعلی است که نه زمان دارد و نه شخص.

من، در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) انا/ آنه/ آني

زمانی که می خواهید درباره ی خود در گذشته حرف بزنید کافی است مصدر را به علاوه ت کنید (مصدر + ت)

• مصدر بازی کردن = لعب/ من بازی کردم: آنه لعبت.
• مصدر شستن = غسل/ من شستم: آنه غسلت.
• مصدر حرف زدن = تکلم/ من حرف زدم: آنه تکلمت.
• مصدر خندیدن = ضحک/ من خندیدم: آنه ضحکت.

ما، در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) احنه/ احنا/ نحن

زمانی که می خواهیم درباره ی خودمان در گذشته حرف بزنیم کافی است مصدر را به علاوه نه یا نا کنید (مصدر + نه) (مصدر + نا)

• مصدر رقصیدن = رگص/ ما رقصیدیم: احنه رگصنه.
• مصدر به نوشیدن = شرب/ ما نوشیدیم: احنه شربنه.
• مصدر نوشتن = کتب/ ما نوشتیم: احنا کتبنا.
• مصدر قبول شدن = نجح/ ما قبول شدیم: احنه نجحنه.

تو، مذکر در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) انت

زمانی که می خواهید درباره زمان گذشته طرف مقابل صحبت کنید کافی است مصدر را به علاوه ت کنید (مصدر + ت)

• مصدر خوردن = اکل/ تو خوردی: انت اکلت.
• مصدرآماده کردن = جهز/ تو آماده کردی: انت جهزت.
• مصدر پوشیدن = لبس/ تو پوشیدی: انت لبست.
• مصدر نشستن = گعد/ تو نشستی: انت گعدت.

تو، مونث در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) انتي

زمانی که می خواهید درباره زمان گذشته طرف مقابل که مونث است، صحبت کنید کافی است مصدر را به علاوه تي کنید (مصدر + تی)

• مصدر دویدن = رکض/ تو دویدی: انتي رکضتي.
• مصدرخندیدن = ضحک/ تو خندیدی: انتي ضحکتي.
• مصدر پوشیدن = لبس/ تو پوشیدی: انتي لبستي.
• مصدر موفق شدن = نجح/ تو موفق شدی: انتي نجحتي.

شما، جمع در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) انتو/ انتم

زمانی که می خواهید درباره زمان گذشته چند نفر که حاضر هستند، صحبت کنید کافی است مصدر را به علاوه تو کنید (مصدر + تو)

• مصدر آماده کردن = جهز/ شما لباس ها را آماده کردید: انتو جهزتو الملابس.
• مصدر حرف زدن = تکلم/ شما با پدرتان صحبت کرده اید: انتو تکلمتو معا ابوکم.
• مصدر موفق شدن = نجح/ شما در کارتان موفق شده اید: انتو نجحتو في شغلکم.
• مصدر تمرکز کردن = رکز/ شما در امتحان تمرکز کرده اید: انتو رکزتو في الامتحان.

او، مذکر در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) هو

زمانی که می خواهید درباره گذشته ی فردی که حاضر نیست، صحبت کنید کافی است خود مصدر را بیاورید.

• مصدر دیدن = شاف/ او بازار را دید: هو شاف السوگ.
• مصدر بازی کردن= لعب/ او در پارک بازی کرد: هو لعب في الحدیقه.
• مصدر نشستن = گعد/ او در خانه نشست: هو گعد في البیت.
• مصدر دویدن = رکض/ او تا مدرسه دوید: هو رکض للمدرسه.

او، مونث در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) هي

زمانی که می خواهید درباره زمان گذشته فردی که حضور ندارد و مونث است، صحبت کنید کافی است خود مصدر را به علاوه ت کنید (مصدر + ت).

• مصدر رفتن = راح/ او رفت: هي راحت.
• مصدر خندیدن = ضحک/ او در مدرسه خندید: هي ضحکت في المدرسه.
• مصدر پوشیدن = لبس/ او لباس هایش را در اتاق پوشید: هي لبست ملابسهه في الغرفه.
• مصدر قبول شدن = نجح/ او در امتحان قبول شد: هي نجحت في الامتحان.

آنها، در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) هم

زمانی که می خواهید درباره زمان گذشته چند نفر که حضور ندارند، صحبت کنید کافی است مصدر را به علاوه و کنید (مصدر + و)

•  مصدر دیدن = شاف/ آنها فیلم را دیدند: هم شافو الفلم.
• مصدر رفتن = راح/ آنها به بیمارستان رفتند: هم راحو للمستشفی.
• مصدر تمرکز کردن = رکز/ آنها در امتحان تمرکز کردند: هم رکزو في الامتحان.
• مصدر نشستن = گعد/ آنه در خانه نشستند: هم گعدو في البیت.

نکته: برای سوالی کردن فعل ماضی در عربی، کافی است لحن صدای خود را عوض کنید، دقیقا مانند فارسی.

نکته: برای منفی کردن فعل ماضی در زبان عربی کافی است (ما) قبل از فعل ماضی بیاورید. مانند:

• ما رحت: نرفت.
• ما سمع: نشنید.
• ما گدرت: نتوانست.