فعل مضارع در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی)

فعل مضارع معمولا اولین فعلی است که زبان آموز یاد می گیرد. در این مقاله به فعل مضارع و روش استفاده از آن را می پردازیم. با عربی پلاس همراه باشید.

فعل مضارع به طور کلی یعنی فعلی که انجام گرفتن کار یا رخ دادن حالتی را در زمان حال بیان می کند، مانند:

• من حرف می زنم.
• تو بازی میکنی.
• آنها می روند.

فعل مضارع اولین قدم برای مکالمه و صحبت است. از این فعل در خرید و صحبت درباره عادت ها، حقایق کلی، فعالیت ها و وقایع تکراری، کارهای روزمره و کاری که انجام می شود می توانید استفاده کنید.

برای ساخت فعل مضارع در عربی به مصدر نیاز دارید. مصدر یعنی فعلی که نه شخص دارد و نه زمان. هر شخص فعل مضارع، یک شناسه دارد. شناسه های فعل مضارع، اول مصدر می آید.

فعل مضارع برای شخص من (انا / آنه / آني)

زمانی که می خواهید درباره خودتان صحبت کنید، کافی است الف را به علاوه مصدر کنید. (ا + مصدر)

• مصدر بازی کردن= لعب/ من بازی می کنم: انا العب.
• مصدر شستن = غسل/ من میشورم: انا اغسل.
• مصدر حرف زدن = تکلم/ من حرف می زنم: انا اتکلم.
• مصدر خندیدن = ضحک/ من می خندم: انا اضحک.

ما در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) احنه/ احنا/ نحن

زمانی که می خواهیم درباره خودمان حرف بزنیم کافی است نون به علاوه مصدر کنیم. (ن + مصدر)

• مصدر رقصیدن = رگص/ ما می رقصیم: احنا نرگص.
• مصدر به نوشیدن = شرب/ ما می نوشیم: احنه نشرب.
• مصدر نوشتن = کتب/ ما می نویسیم: احنه نکتب.
• مصدر قبول شدن = نجح/ ما قبول می شویم: احنه ننجح.

تو مذکر در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) انت

زمانی که می خواهیم با طرف مقابل صحبت کنیم کافی است ت به علاوه مصدر کنید. (ت + مصدر)

• مصدر خوردن = اکل/ تو می خوری: انت تاکل.
• مصدرآماده کردن = حضر/ تو آماده می کنی: انت تحضر.
• مصدر پوشیدن = لبس/ تو می پوشی: انت تلبس.
• مصدر نشستن = گعد/ تو می نشینی: انت تگعد.

تو مونث در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) انتي

زمانی که می خواهیم با طرف مقابل که مونث هست، صحبت کنیم کافی است (ت) به ابتدای مصدر و (ین) به انتهای مصدر اضافه کنید. (ت + مصدر + ین )

• مصدر دویدن = رکض/ تو می دوی: انتی ترکضین.
• مصدرخندیدن = ضحک/ تو می خندي: انتی تضحکین.
• مصدر پوشیدن = لبس/ تو می پوشی: انتی تلبسین.
• مصدر موفق شدن = نجح/ تو موفق می شوی: انتی تنجحین.

شما جمع در زبان عربی (انتو/ انتم)

زمانی که می خواهیم با چند نفر که روبروی ما هستند، صحبت کنیم کافی است که (ت) به ابتدای مصدر و (ون) به انتهای مصدر اضافه کنید. (ت + مصدر + ون)

• مصدرآماده کردن = جهز/ شما لباس ها را آماده می کنید: انتو تجهزون الملابس.
• مصدر حرف زدن = تکلم/ شما با پدرتان صحبت می کنید: انتو تتکلمون معا ابوکم.
• مصدر موفق شدن = نجح/ شما در کارتان موفق می شوید: انتو تنجحون في شغلکم.
• مصدر تمرکز کردن = رکز/ شما در امتحان تمرکز می کنید: انتو ترکزون في الامتحان.

او مذکر در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) هو

زمانی که می خواهیم با فردی که حضور ندارد، صحبت کنید کافی است (ی) به علاوه مصدر کنید.

• مصدر دیدن = شاف/ او می بیند: هو یشوف.
• مصدر بازی کردن= لعب/ او در پارک بازي می کند: هو یلعب في الحدیقه.
• مصدر نشستن = گعد/ او در خانه می نشیند: هو یگعد في البیت.
• مصدر دویدن = رکض/ او تا مدرسه میدود: هو یرکض للمدرسه.

او مونث در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) هي

زمانی که می خواهیم با فردی که حصور ندارد و مونث است، صحبت کنیم کافی است (ت) به علاوه مصدر کنید (ت + مصدر).

• مصدر بازکردن = فتح/ او در را باز می کند: هي تفتح الباب.
• مصدر خندیدن = ضحک/ او می خندد: هي تضحک.
• مصدر پوشیدن = لبس/ او لباس هایش را می پوشد: هی تلبس ملابس ها.
• مصدر قبول شدن = نجح/ او در امتحان قبول می شود: هی تنجح في الامتحان.

آنها در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) هم

زمانی که می خواهیم درباره چند نفر که حصور ندارند، صحبت کنیم کافی است که (ی) به ابتدای مصدر و (ون) به انتهای مصدر اضافه کنید. (ی + مصدر + ون )

• مصدر شنیدن = سمع/ آنها اخبار را می شنوند: هم یسمعون الاخبار.
• مصدر یاد گرفتن = تعلم/ آنها عربی یاد می گیرند: هم یتعلمون عربی.
• مصدر تمرکز کردن = رکز/ آنها در امتحان تمرکز می کنند: هم یرکزون في الامتحان.
• مصدر نشستن = گعد/ آنه در خانه می نشینند: هم یگعدون في البیت.

نکته: برای سوالی کردن فعل مضارع در عربی کافي است لحن صدای خود را عوض کنید، دقیقا مانند فارسی.

نکته: برای منفي کردن فعل مضارع در زبان عربی کافی است (ما) قبل از فعل مضارع بیاورید. مانند:

• ما اسمع: نمی شنوم.
• ما تتکلمین: صحبت نمی کنی.
• ما تلعبون: بازی نمی کنید.